PRACA-Gdzie pracujecie?

Moja przygoda z praca zaczęła się od domu starców gdzie zajmowałam się (karmieniem i myciem dziadków – tak w skrócie ) Jednocześnie również przez pewien okres pracowałam w tym samym miejscu na restauracji. Następnie szukałam pracy w hotelu bo to mój zawód (na recepcji) jednak jeszcze dobrze nie zaczęłam tej pracy a już podziękowałam. Bardzo mi się nie podobało traktowanie pracowników. W wielkiej desperacji znalazłam kolejna robotę w 3 dni ,nie było to spełnienie moich marzeń gdyż nie przepadam za gastronomia. Przemęczyłam rok bo to była jedyna okazja aby zdobyć jakieś doświadczenie w sprzedaży. W końcu stwierdziłam ze mam dość i zaczęłam szukać nowej roboty. Znalazłam w sprzedaży mebli dziecięcych. Rozpoczęłam od sprzedawcy i w krótkim czasie dostałam awans na m............ (żeby nie było ze znowu się chwale) na zarobki nie narzekam (ile? to już poufne ).

Napisałam to dlatego żeby pocieszyć co niektórych ze pomału można do czegoś dojść w tym kraju. Wystarczy pozytywne myślenie , nie ukrywam ze z powodu mojej pracy wcześniej miałam naprawdę doły aż do tego stopnia ze nie chciało mi się żyć, ale gdzieś tam w myślach tłumaczyłam sobie ze to wszystko widocznie ma się toczyć takim torem i prędzej czy później wreszcie mi się poszczęści. Wszystko to trwało 3.5 roku. To by bylo na tyle dziekuje

dorosnij....
w przeciwienstwie do Ciebie ja mam szacunek do kazdego rozniez do Ciebie do twojej Mamy. Dlatego nie bombarduje cie przezwiskami.(urazony??? wybacz nie chcialem)

Koncze ta szopke!
Milego pobytu w Bham!
A zanim powybijasz wszystkich do okola, zastanow sie moze jeszcze raz. Wkoncu po to mamy mozg.

Dobra nie ma co się obrażać nawzajem bo to prostackie.
A i jak już coś piszesz pisz po ludzku do rzeczy ...a nie zapodasz pare Ągielskich słów tylko keep it real bo mnie to nie bawi...

ok zgoda??

Dzizas, czy to zawsze tak musi byc ze jak sie zacznie miedzy Polakami rozmowa o kasie to to razu ktos bierze do siebie i sie czuje urazony? Ludzie, przeciez to nie jest wyznacznik wartosci czlowieka! Wiekszosc moich polskich znajomych zarabia max 1500 funoli netto na reke, moj wspolokator natiomast i jego znajomi z branzy maja 30k rocznie. I wcale nie uwazam ze sa ciekawszymi i bardziej wartosciowymi ludzmi

Wyluzujcie wiec.

wracajac do tematu. Ja niestety a moze stety nie mialem takich przygod jak Anek.
Przyjechalem tutaj prawie 2 lata temu. Znalalem z kolegami ogloszenie w wyborczej. wyslalismy CVki. po kilku dniach zglosili sie ze sa bardzo zainteresowani i zapraszaja nas na 3 dniowa wycieczke do Anglii-bo jak napisali nie sa pewni czy spelniaja nasze oczekiwania- to nas zszokowalo. Wiec w listpodzie 2005 przylecielismy do Bham obejrzec zaklad, oplacili nam hotel ibis w chinskiej dzielni pierwsza kolacje z dyrekcja jedlismy w big woku. po 3 dniach worcilismy do PL i mieslismy tydzien na podjecie decyzji. I tak od 5 stycznia 2006 pracuje w tej samej firmie...Na poczatku bylo super a teraz jak to w przemysle lotniczym sa cykliczne zloty i upadki akurat teraz jest upadek:sad:

Zostawmy to wszystko bez komentarza...

rondzik, dokladnie tak samo pomyslalam... ta kasa i "awanse" to niektorym oczy przeslonily.... nie rozpisuje sie bo nawet niechce mi sie gadac co mysle o niektorych zachowaniach...

Amen

Wydaje mi sie ze forum to takie miejsce gdzie porusza sie wszystkie tematy. Jednych bedzie interesowal temat zwiazany z praca drugich nie. Jeszcze innych przykladowo sprawy maciezynskie na dzien dzisiejszy moga nie interesowac natomiast innych tak. Wiec troche luzu w wolnosci slowa i laskawie prosze nie komentowac ( chodzi mi tu szczegolnie o jedna osobe)

Tak na marginesie to nie wchodze do dzialu mamusie i nie robie tam zamieszania

Hej, creo, a Banksy i Damien Hirst to tez wzornictwo przemyslowe? Zreszta, po co szukac daleko: urodzony w Birmingham Patric Hughes (http://www.srcart.com/art_hug.html)
Oczywiscie, to jest modern art, ale still fine art.

A mi sie chyba z robota poszczescilo, po czesci dzieki mojemu `ukochanemu` szefowi w polsce. Warunkiem przedluzenia mojego etatu w Polsce byl staz zagraniczny. No wiec musialem wyjechac. Prace znalazlem przez internet w Polsce, musialem przyjechac na rozmowe kwalifikacyjna (apropos jednego dnia trasa gdansk-luton-bham-rozmowa-luton-gdansk No i sie udalo.
I jestem chyba przykladem, ze trzeba sie cenic i ze warto sie uczyc. Pracuje w swoim zawodzie, rozwijam sie na maxa i ogolnie chyba jest OK

a co robisz ciekawego?

Postdoctoral Research Fellow, CR-UK
wiecej nie napisze

hej, a propos podrozy na rozmowy to moj najdluzszy wypad zajal mi 21 godzin:
1 rano autobus z Galway do Dublina, ok 6 samolot z Dublina do Birmingham, o 11 rozmowa o prace w Selly Oak, o 14 samolot do Dublina, o 17.30 druga rozmowa o prace w Dublinie, o 20 pociag do Galway, w domu bylem po 22

podane godziny to tak mniej wiecej , bo to bylo 16 miesiecy temu.

pozdro