W latach 50 i 60 centrum Birmingham z biurowcami i drapaczami chmur sprawiało niekorzystne wrażenie i było nazywane "betonową pustynią". Pod koniec XX wieku miasto zostało poważnie przebudowane, co uczyniło z niego nowoczesny ośrodek miejski.
Co niektórzy porównają przemysłowe Birmingham do romantycznej Wenecji ze względu na istniejący tu system kanałów. Jest to zapewne nie lada atrakcja w samym centrum miasta. Można zjeść romantyczną kolacje w jednym z przy kanałowych pubów, udać się w krótki rejs barką lub po prostu przechadzać się chodnikami wzdłuż kanału.
Nieopodal kanałów znajduję się National Indoor Arena, gdzie nakręcono serial "Gladiatorzy" oraz oceanarium National Sea Life Centre.
W centrum miasta znajduje się wiele miejsc, które warto odwiedzić. Nowoczesna Symphony Hall, miejsce, które gości wielu światowych artystów, biblioteka, Museum and Art Gallery, Council House i Town Hall przy Victoria Square oraz zejść w dół New Street, aż do centrum handlowego Bullring.
Bullring Shopping Centre został otwarty w marcu 2001 roku, zbudowany na miejscu dawnego centrum handlowego. Koszt wybudowania i cały projekt wyniósł w sumie £800 milionów, cała powierzchnia budowli to 15 000 aluminiowych dysków. Cały kompleks to 140 sklepy, małe kioski, 3100 miejsc parkingowych, a pracuje tam około 8000 osób.
Poniżej centrum handlowego znajduję się zabytkowy kościół św. Marcina z XIII wieku, przebudowany w XIX w. Zaraz obok kościoła rozpościera się jeden z większych i sławniejszych marketów, na którym bardzo tanio można zaopatrzyć się w warzywa, owoce i wiele produktów spożywczych.
Nocne życie w centrum miasta to przede wszystkim clubbing, puby i restauracje w pobliżu Broad Street i chińskiej dzielnicy. W centrum miasta znajduje się również kilka kin, kręgielni i kasyna.
Yardley jest dzielnicą położoną na wschód od centrum Birmingham. Jest to również rada okręgu, zarządzana przez własną komisję dzielnicową. Główny obszar handlowy na Yardley jest nazwany Yew Tree, na pamiątkę drzewa, które pierwotnie stało na południe od ronda, a następnie podczas prac remontowych zostało przeniesione na skrzyżowanie ronda w centrum Yardley.
Selly Oak to dzielnica w południowo-zachodniej części Birmingham. Selly Oak było wcześniej nazywane Escelie. Wyraz Selly pochodzi od "scelf-lei" lub” shelf-meadow”, tłumaczone, jako pastwisko lub łąka. Słowo Oak pochodzi od drzewa dębu, które niegdyś rosło na skrzyżowaniu Bristol Road i Oak Tree Lane / Harborne Lane. Jest to centralne miejsce dzielnicy, powszechnie bardzo znane. Drzewo zostało ścięte w 1909 roku ze względu na bezpieczeństwo pobliskich domów. Nazwa może też pochodzić od imienia wiedźmy „Sarah” lub „Sally”, która kiedyś mieszkała w domu nieopodal dębu.
Hall Green znajduje się około 4 km od centrum miasta. Hall Green wziął swoją nazwę od rodziny Hawe, która mieszkała w Haw Green. W historii Hall Green nie wydarzyło się nic szczególnego. Z małej wsi przekształciło się w niewielkie miasteczko przemysłowe, z hutą, fabryką czekolady, która później została przekształcona w fabrykę pojazdów elektrycznych, wózków widłowych i fabrykę motocykli Velocette.
Perry Barr leży w północnej części Birmingham. "Perry" oznacza małe i pochodzi od łacińskiego parva, Barr oznacza "wzgórze". Nazwa prawdopodobnie odnosi się do sąsiedniej dzielnicy Great Barr i do najwyższego wzniesienia w okolicy Barr Beacon. W 1874 roku na Perry Barr stworzono instytut w oparciu o model Birmingham i Midland Institute. Perry Barr zostało miejską dzielnicą w Staffordshire w1894 roku, w 1928 roku został włączony do Birmingham, a w 1974 roku stał się częścią West Midlands.
Small Heath jest zlokalizowane bardzo blisko centrum miasta, wokół A45 i Coventry Road, która stanowi część głównej trasy z Birmingham do Coventry. Duża liczba budynków, głównie domy w zabudowie szeregowej zostały wybudowane pod koniec XIX wieku i w przeciągu kilku dziesięcioleci stały się siedzibą wielu irlandzkich imigrantów. Po zakończeniu II wojny światowej, obszar ten przyciągnął jeszcze więcej imigrantów - głównie z Pakistanu i Indii.
Pierwotnie teren ten należał do Urban District, w 1894 roku, jako gmina miejska włączony został do hrabstwa Staffordshire. W 1907 roku stał się County Borough. W 1966 roku został połączony z dzielnicami Oldbury i Rowley Regis, tworząc nową County Borough of Warley. Ta z kolei wraz z West Bromwich w 1974 roku utworzyła Metropolitan Borough of Sandwell.
Historia powstania Stechford jest bardzo nie jasna, nie ma, bowiem nigdzie dokładnych informacji zapisanych na ten temat. Jego najstarsze części znajdują sie wokół Station Road i Flaxleye Farm. Pierwsza wzmianka na temat gospodarstwa rolnego, które mieściło sie przy obecnej 143 Flaxley Road, odnotowano w 1218 roku. Nazwa Stechford pochodzi od słowa Stich lub Stitch, dopływu miejscowej rzeki Cole.
Solihull jest częścią aglomeracji West Midlands i znajduje się ok. 14,5 km na południowy wschód od centrum Birmingham. Jest to największe miasto i ośrodek administracyjny, które tworzy Metropolitan Borough of Solihull. Dawniej część Warwickshire, Solihull jest jednym z najbardziej zamożnych miast w środkowej Anglii.
Sparkhill wzięło swoją nazwę od małego strumienia, który przepływał przez Moseley do rzeki Cole w Small Heath. Jak nazwa wskazuje było to wzniesienie obok strumienia. W średniowieczu Sparkhill był zarządzany przez farmerską rodzinę Sparke. Sparkhill istniał, jako wieś aż do 1880 roku.
Sutton Coldfield to małe miasto, które znajduje się ok. 13 km na północny wschód od centrum Birmingham. Miasto jest historycznie połączone z brytyjską rodziną królewską, w latach, kiedy było jeszcze gminą otrzymało tytuł Królewskiego Miasta. W 1974 r., Sutton Coldfield stał się częścią okręgu West Midlands. Obszar Sutton Coldfield obejmuje: Boldmere, Falcon Lodge, Four Oaks, Little Aston, Mere Green, Roughley, Walmley, Wylde Green.
West Bromwich to miasto położone 8 km na północny zachód od Birmingham. Jest częścią Black Country i jest największym miastem w okręgu Sandwell. Nazwa West Bromwich oznacza "mała wioska na wrzosowisku z krzakiem”. Prawdopodobnie pierwotnie West Bromwich było częścią Handsworth.
Moseley znajduje się 3 km na południe od centrum miasta. Dzielnica ta słynie przede wszystkim z pubów i restauracji. W okolicy znajduje się również wiele butików i małych sklepików. Na Moseley bardzo często odbywają się jarmarki oraz ryneczki, na których można kupić produkty pochodzące z ekologicznych farm. Bliskość Moseley Park oraz Cannon Hill Park jest wilekim atutem tej dzielnicy.
Rozwój Kings Heath zasadniczo zaczął się w XVIII wieku. Kings Heath było częścią Royal Manor of Kings Norton. Jak sama nazwa wskazuje, to wrzosowiska oraz las. Kings Heath słynął z handlu drewna i cegły. W XIX wieku wielu bogatych przemysłowców i biznesmenów kupiło gospodarstwa i grunty w Kings Heath
Northfield jest dzielnicą w południowo-zachodnim Birmingham. Jest to również okręg zarządzany przez własny komitet dzielnicowy. Okręg obejmuje Northfield, Kings Norton, Longbridge i Weoley. Northfield był saksońską osadą w północnym Worcestershire, która w 1086 stała się częścią ziem Williama Fitz-Ansculf, rycerza Norman. W 1900 roku Northfield było wsią, do Birmingham zostało włączone w 1919 roku. Pierwotnie nosiło nazwę Nordfeld. Northfield było znane z fabryki gwoździ oraz dużej liczby młynów na rzeką Rea.
© 2006-2025 Polonia Birmingham - Polski niezależny portal w Birmingham
