Wczo­raj Komi­sja Euro­pej­ska, wysłała do Wiel­kiej Bry­ta­nii for­malne wezwa­nie z powodu „naru­sze­nia zobo­wią­zań wyni­ka­ją­cych z trak­tatu UE poprzez nie­za­su­ge­ro­wa­nie kan­dy­data.

Wła­dze Zjed­no­czo­nego Kró­le­stwa mają teraz czas do 22 listo­pada na przed­sta­wie­nie swo­jej odpo­wie­dzi.

W piśmie zauwa­żono, że Wielka Bry­ta­nia sama zwró­ciła się o prze­dłu­że­nie okresu, w któ­rym mowa w art. 50, a zatem nie może zapo­mi­nać swo­ich zobo­wią­za­niach wyni­ka­ją­cych z trak­tatu UE.

Ursula von der Leyen wysłała wcze­śniej dwa listy do pre­miera Borisa John­sona, w któ­rych przy­po­mniała o koniecz­no­ści wska­za­nia kan­dy­data na komi­sa­rza.

Na pierw­szy list wła­dze bry­tyj­skie nie odpo­wie­działy.

W odpo­wie­dzi na drugi list bry­tyj­ski dyplo­mata Tim Bar­row w liście prze­sła­nym do KE wyja­śnił, że zgod­nie z przed­wy­bor­czymi wytycz­nymi Wielka Bry­ta­nia nie powinna w tym okre­sie nikogo nomi­no­wać na sta­no­wi­ska mię­dzy­na­ro­dowe.

Urzęd­nicy w Bruk­seli zazna­czyli, że zgod­nie z utrwa­lo­nym orzecz­nic­twem unij­nym pań­stwo człon­kow­skie nie może powo­ły­wać się na prze­pisy kra­jowe, by uza­sad­nić nie­prze­strze­ga­nie obo­wiąz­ków wyni­ka­ją­cych z prawa Unii Euro­pej­skiej.

Po prze­ana­li­zo­wa­niu odpo­wie­dzi Wiel­kiej Bry­ta­nii, jeśli kan­dy­dat na komi­sa­rza na­dal nie zosta­nie wysta­wiony, Komi­sja może przejść do dru­giego etapu pro­ce­dury, a następ­nie skie­ro­wać sprawę do unij­nego Try­bu­nału Spra­wie­dli­wo­ści.